Warren Buffett
อารมณ์กับการลงทุน

อารมณ์กับการลงทุน การลงทุนเป็นเรื่องของหลักการ,ความสมเหตุสมผลและการไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วน การใช้อารมณ์กับการลงทุนนั้นเป็นเรื่องที่ไม่สมควรเป็นอย่างยิ่ง แต่ด้วยความที่มนุษย์คือสิ่งมีชีวิตที่เต็มไปด้วยอารมณ์จึงทำให้หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีอารมณ์เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในเหตุแห่งการกระทำซึ่งมักจะส่งผลเสียเสมอๆ แม้วอร์เรน บัฟเฟตต์จะเป็นบุคคลที่มีเหตุมีผลมากที่สุดคนหนึ่งของโลกแต่เขาเองก็ยังเป็นมนุษย์ซึ่งหลีกเลี่ยงไม่ได้กับข้อผิดพลาดที่เกิดจากอารมณ์ เขาได้ยอมรับว่าหนึ่งในความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่เกิดจากอารมณ์ของเขานั้นคือการซื้อหุ้นเบริกไชร์ ฮาทาเวย์บริษัทของเขานั่นเอง ในอดีตบัฟเฟตต์เข้าซื้อหุ้นเบริกไชร์ด้วยแนวคิดที่ว่าแม้ธุรกิจของเบริกไชร์จะไม่สู้ดีนัก แต่ฝ่ายบริหารมีการจัดการขายโรงทอผ้าออกไปเรื่อยๆและใช้เงินที่ได้มาซื้อหุ้นคืนส่งผลในราคาหุ้นที่สูงขึ้น บัฟเฟตต์ได้เข้าซื้อหุ้นเบริกไชร์ด้วยแนวคิดว่าเดี๋ยวผู้บริหารก็ต้องซื้อหุ้นคืนอีกแน่นอน แล้วเขาก็คิดถูก ! ผู้บริหารปรึกษาบัฟเฟตต์ว่าจะซื้อหุ้นคืนในราคาเท่าไหร่ดี? บัฟเฟตต์ได้บอกราคาที่เขาคิดว่าเหมาะสมไปแต่หลังจากนั้นผู้บริหารได้ประกาศซื้อหุ้นคืนที่ราคาที่ตํ่ากว่าที่เขาบอกไว้เล็กน้อย [...]

การลงทุนแบบVI
ลมหายใจของกิจการ

ลมหายใจของกิจการ สิ่งสำคัญที่สุดของการมีชีวิตอยู่ก็คือการมีลมหายใจหากขาดลมหายใจแล้วชีวิตก็ไม่อาจอยู่ได้ ในมุมมองของผมนั้นไม่ใช่แค่มนุษย์เท่านั้นที่มีลมหายใจ แต่กิจการก็มีลมหายใจเช่นกันหากปราศจากซึ่งลมหายใจของกิจการแล้วกิจการนั้นๆก็คงเป็นได้แค่ตึกร้าง, โรงงานว่างๆ หรือเศษเหล็กกองโตที่ไม่ได้สร้างคุณค่าเพิ่มอะไร ลมหายใจจะเป็นตัวกำหนดทุกสิ่งทุกอย่างของกิจการไม่ว่าจะเป็นกลยุทธ, การเติบโต, การดำเนินงานหรือแม้แต่อัตราจ่ายเงินปันผล ลมหายใจของกิจการก็คือผู้บริหารนี่เองครับ ในช่วงต้นของการลงทุนผมมักจะให้ความสำคัญกับคุณภาพเชิงตัวเลขอย่างอัตราส่วนทางการเงินต่างๆในงบการเงิน แต่พอมาทำความเข้าใจให้ลึกขึ้นแล้วผมก็ได้เข้าใจว่าตัวเลขทางงบการเงินที่ผมอ่านเป็นเพียง “ผล” หรือปลายทางแล้ว ตัวที่เป็น [...]